Η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου υπήρξε μία ζωηφόρος άμπελος, που έθρεψε για χίλια σχεδόν χρόνια την Ορθοδοξία του Βορρά με "βότρυας ζωής". Παλαίστρα υπερφυών αγώνων. Ορμητήριο πνευματικών αναβάσεων. Φυτώριο αγίων ανδρών. Ανδρών, που με τις πύρινες προσευχές, τ' ασκητικά παλαίσματα, τις θαυματουργίες και την αγιότητά τους ενίσχυσαν και στερέωσαν το μήνυμα του Ευαγγελίου στη Ρωσία.
Στο "Πατερικόν των Σπηλαίων του Κιέβου" περιέχονται τα στοιχεία που διασώθηκαν από τους βίους και τα κατορθώματα των οσίων εκείνων πατέρων, των πρώτων οικιστών των σπηλαίων, και των μαθητών τους. Συντάχθηκε στα μέσα του 13ου αι. στη σλαβονική γλώσσα. Στα τρία πρώτα μέρη του βιβλίου ο άγνωστος συντάκτης του συγκέντρωσε τις σχετικές διηγήσεις των οσίων Νέστορος του χρονογράφου, Πολυκάρπου, αρχιμανδρίτου της Λαύρας, και Σίμωνος, επισκόπου Βλαντιμίρ και Σουζντάλ. Στο τέταρτο μέρος δίνονται κάποια βιογραφικά στοιχεία για τους τρεις αυτούς ιερούς συγγραφείς, ενώ έχουν προστεθή και δύο μεταγενέστερες "διηγήσεις" που σχετίζονται με τη μονή των Σπηλαίων. [...] 
 
(Από τον πρόλογο της έκδοσης)