"...Τα ρήματα που εκπορεύονται από το στόμα του Θεού, είτε δια των Προφητών είτε δια των Αποστόλων είτε δια των αγίων Πατέρων, που διαμέσου των αιώνων ευαρέστησαν στον Θεό, δεν μπορεί παρά να φανερώνουν τις ιδιότητες του Ζώντος Κυρίου: την παντοδυναμία Του, τη μεγαλωσύνη της αγιότητάς Του, τη σοφία Του και τελικά τη μείζονα αγάπη του Υιού της Αγάπης, ο Οποίος "έτι αμαρτωλών όντων ημών υπέρ ημών απέθανε". Το ρήμα Κυρίου αποκαλύπτει το αρχέτυπό μας που είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, κατ' εικόνα του Οποίου πλαστήκαμε κατ' αρχάς.
Η ενέργεια του ρήματος του Κυρίου... φανερώνει επίσης και την ελεεινή παραμόρφωση του ανθρώπου μετά την πτώση του. Ο άνθρωπος βρίσκει την αλήθεια του όχι από τη σύγκρισή του με άλλους θνητούς, αλλά από την "παράστασή" του ενώπιον του λαλούντος Κυρίου...
Ποιος είναι όμως αυτός που θα ακούσει τη φωνή, θα δει το είδος του ρηματοδότου Χριστού και δεν θα αλλοιωθεί, δεν θα μετανοήσει, δεν θα μεταβάλει τις οδούς του;
Ποιος είναι αυτός που θα γευθεί τα ρήματα του Παντοκράτορος Ιησού και δεν θα καμφθεί μέχρι τέλους από ευγνωμοσύνη;
Ποιος είναι αυτός στον οποίο ο Κύριος θα εμπιστευθεί τα ρήματα του Πατρός Του και δεν θα Τον αγαπήσει εις τέλος, μέχρι μίσους και του ιδίου του εαυτού του; " 
 
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)