Στό βιβλίο αὐτό παρουσιάζονται τά οὐσιαστικότερα σημεῖα τῶν γραπτῶν ἔργων τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Ὁ Ὅσιος Παΐσιος δέν ὑπῆρξε ἀπόφοιτος Θεολογικῶν καί λοιπῶν σχολῶν, ὥστε ἡ συμβουλευτική του νά εἶναι συστηματική. Ἀντίθετα, οἱ παραινέσεις του εἶναι ἀπόσταγμα τοῦ ἐν Χριστῶ βιώματός του καί τῆς ἐμπειρίας πού προέρχεται ἀπό τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
 
Παρατίθενται στοιχεῖα πού ἀφοροῦν στή διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν μέσα στό πλαίσιο μιᾶς σύγχρονης κατ’ ἐξοχήν ἀντιπαιδαγωγικῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία προβάλλει ἕνα ἐντελῶς στρεβλό, παθογόνο καί ἀποϊεροποιημένο κοσμοείδωλο. Αὐτό ὀφείλεται στή θεοποίηση τῆς ἐπιστήμης καί τῆς λογικῆς σκέψης, μέ τήν παράλληλη μανία τοῦ ἀνθρώπου γιά κατανάλωση καί ἀνταγωνισμό. Τό πρόβλημα τῆς ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν προβάλλει ἐπιτακτικό μέσα ἀπό τίς διδαχές τοῦ Γέροντος, ὁ ὁποῖος ζητᾶ ἀπό ὅλους τούς ἀρμοδίους φορεῖς (οἰκογένεια, δάσκαλο, σχολεῖο) νά ἐργαστοῦν πάνω σέ αὐτόν τόν τομέα μέ ἐπιμέλεια καί ὑπευθυνότητα καί ἔχοντας πάντα στόν νοῦ τους τή μεταμορφωτική καί γεμάτη χάρη δύναμη τοῦ Θεοῦ.